Καλοκαίρι χωρίς παγωτό δεν γίνεται. Από τον σύγχρονο εφευρέτη του παγωτού, τον Σικελό μάγειρα Φραντσέσκο Προκόπιο ντέι Κολτέλι και το διάσημο «Café Procope» μέχρι σήμερα το παγωτό αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα επιδόρπια.
Υπήρχε όμως παγωτό στην αρχαιότητα;
O Μέγας Αλέξανδρος απολάμβανε να τρώει φρούτα που είχαν παγώσει από το χιόνι, περιχυμένα με
μέλι. Με σημερινούς όρους, το σνακ αυτό το λες και αποδομημένο σορμπέ παγωτό με σιρόπι.Κάτι ανάλογο γευόταν συχνά και ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Νέρωνας τον 1ο αιώνα μ.Χ.. Καθώς βέβαια σπάνια χιόνιζε χαμηλά, εκεί που ήταν χτισμένο το παλάτι, έστελνε τους σκλάβους του να μαζέψουν φρέσκο χιόνι από τα βουνά.
Αρκετούς αιώνες αργότερα, επί δυναστείας των Τανγκ (618 με 907 μ.Χ.), εμφανίστηκε στην Κίνα μία εξελιγμένη εκδοχή του γλυκίσματος: πάγος αναμεμιγμένος με γάλα. Ο Μάρκο Πόλο τον 13ο αιώνα ήταν ένας από τους πρώτους Ευρωπαίους που το γεύτηκε και αποφάσισε να το φέρει πίσω στην πατρίδα του ως «λάφυρο».
Έτσι, η ιδέα αυτή εξαπλώθηκε στη γηραιά ήπειρο.
Στις αρχές του 17ου αιώνα καταγράφεται ότι ο βασιλιάς Καρόλος Α’ της Αγγλίας πλήρωνε τον Γάλλο σεφ του 500 λίρες ετησίως ως «επίδομα σιωπής», για να μην αποκαλύψει τη συνταγή του εντυπωσιακού «επιδόρπιου που θύμιζε χιόνι». Ωστόσο, με τον καιρό η συνταγή διέρρευσε. Παρέμεινε όμως έδεσμα των πλουσίων. Άλλωστε, η παρασκευή και συντήρηση του πάγου ήταν δύσκολη και δαπανηρή.
Δείτε και τα blog μας: ΕΔΩ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ, και ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ με Ειδήσεις, νοσταλγικά, περίεργα, μεταφυσική κ.ά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου