Πολλοί αισθάνονται αυτήν τη χαρακτηριστική μυρωδιά λίγο πριν αρχίσει να βρέχει. Άλλοι λένε πως μπορούν σχεδόν να την προβλέψουν μόνο από την όσφρηση και… δεν πρόκειται για μύθο. Η επιστήμη έχει όνομα γι’ αυτό το φαινόμενο και λέγεται petrichor.
Ο όρος προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις “πέτρα” και “ιχώρ” (το «αίμα» των θεών στην ελληνική μυθολογία) και περιγράφει την ευχάριστη γήινη μυρωδιά που δημιουργείται όταν
το νερό πέφτει πάνω σε ξερή γη. Τον όρο επινόησαν δύο Αυστραλοί επιστήμονες το 1964, οι Ίσαμπελ Μπέαρ και Ρίτσαρντ Τόμας, σε μελέτη στο περιοδικό Nature.Στην καρδιά του φαινομένου βρίσκονται δύο βασικοί «παίκτες». Τα έλαια φυτών που αποθηκεύονται στο έδαφος κατά την ξηρασία και η ένωση geosmin, ένα οργανικό μόριο που παράγεται από βακτήρια του εδάφους (actinobacteria).
Ακόμη κι αν δεν έχει αρχίσει να βρέχει, η αυξημένη υγρασία και οι άνεμοι μπορούν να απελευθερώσουν μικροσκοπικά σωματίδια γεμάτα geosmin στον αέρα. Μερικοί άνθρωποι έχουν πιο ευαίσθητη όσφρηση και μπορούν να το αντιληφθούν νωρίτερα, δίνοντας έτσι την αίσθηση ότι «προβλέπουν» τη βροχή.
Μάλιστα, έρευνες έχουν δείξει ότι η όσφρηση στον άνθρωπο είναι πολύ πιο οξεία απ’ όσο πιστεύαμε. Το geosmin είναι τόσο χαρακτηριστικό, που οι άνθρωποι μπορούν να το ανιχνεύσουν σε απειροελάχιστες συγκεντρώσεις, ακόμη και χαμηλότερες από ό,τι ανιχνεύουν τα ζώα.
Γιατί, όμως, αυτή η ικανότητα θεωρείται σπάνια; Δεν είναι ότι ορισμένοι την έχουν και άλλοι όχι, αλλά ότι μερικοί άνθρωποι είναι πιο ευαίσθητοι στις περιβαλλοντικές αλλαγές και πιο «εκπαιδευμένοι» να καταλαβαίνουν ότι έρχεται βροχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου