Πως διασκέδαζαν τα παιδιά πίσω στις δεκαετίες 60- 70, τότε που τίποτα από αυτά που θεωρούμε σήμερα αυτονόητα δεν υπήρχε;
Από τεχνολογία το πολύ πολύ ένα ραδιόφωνο, εκείνο το τεράστιο με τις λάμπες, για να ακούν τη "Θεία Λένα".Ούτε τηλεόραση και πολύ περισσότερο τάμπλετς, κινητά και Ίντερνετ.
Τότε υπήρχαν μόνο οι αλάνες που ήταν παντού, πριν
χτιστούν οι σημερινές πολυκατοικίες.Και μπορεί να μην υπήρχαν ηλεκτρονικά παιχνίδια, αλλά και τα συμβατικά ήταν απαγορευτικά για τους περισσότερους λόγω φτώχειας, όμως η φαντασία των παιδιών εφήυρε διάφορα ομαδικά παιχνίδια που με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη έσβησαν.
Ας θυμηθούμε σήμερα κάποια από αυτά.
Κρυφτό
"Βγαίνεις και τα φυλάς"! Ένα παιδί "τα φυλάει", δηλαδή κλείνει τα μάτια ώσπου να κρυφτούν τα υπόλοιπα. Όταν ανακάλυπτε κάποιο κρυμμένο φώναζε:"Να ένας Κώστας", και εκείνος έβγαινε απ το παιχνίδι.
Σκοτεινό δωμάτιο
Μια παραλλαγή του κρυφτού, όπου έπρεπε, αφού ανακάλυπτε αυτός που τα φυλούσε κάποιον, να τον αναγνωρίσει μέσα στο σκοτάδι μόνο με την αφή.
Μακριά Γαϊδούρα
Ένα παιδί μετά από κλήρωση έσκυβε και ο επόμενος πηδώντας περνούσε από πάνω του και έπειρνε σειρά μπροστά του, και αυτό συνεχιζόταν μέχρι να μην μπορεί κανείς να περάσει μπροστά. Καταλαβαίνετε τι τραβούσαν οι πλάτες τους!
Κλέφτες κι αστυνόμοι
Η μια ομάδα, οι αστυνόμοι κυνηγούν την αντίπαλη ομάδα, τους κλέφτες, και όταν τους πιάνουν τους κλείνουν σε μια περιοχή, που θεωρείται φυλακή. Οι υπόλοιποι κλέφτες που δεν έχουν αιχμαλωτιστεί προσπαθούν να «αγγίξουν» την φυλακή για να ελευθερώσουν τους «συναδέλφους» τους, καθώς οι αστυνομικοί συνεχίζουν να περιφρουρούν και να κυνηγούν.
Τα μήλα
Παιζόταν από δυο ομάδες και στη μέση ένα παιδί που προσπαθούσε είτε να πιάσει είτε να αποφύγει την μπάλα. Όποιος έμενε στο τέλος έπρεπε να αποφύγει το χτύπημα δέκα φορές για να κερδίσει η ομάδα του.
Υπήρχαν κι άλλα αλλά αυτά ήταν τα πιο δημοφιλή.
Και για τις βροχερές ημέρες του Χειμώνα υπήρχαν τα επιτραπέζια, το φιδάκι, ο γκρινιάρης, η Μονόπολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου