Η παράδοση επιμένει ότι, ο Thomas Parr, που ενταφιάστηκε σε έναν τάφο στο παλιό Αβαείο του Γουέστμινστερ στις 15 Νοεμβρίου 1635, είχε γεννηθεί γύρω στο 1482 ή 1483 και ότι πέθανε σε ηλικία 152 ετών.
Η ασυνήθιστη μακροζωία του Parr είχε δημιουργήσει αίσθηση και, όταν προς το τέλος της ζωής του πήγε στο Λονδίνο για να επισκεφτεί τον Βασιλιά, το πλήθος προσπαθούσε να τον αγγίξει και να τον ακούσει να μιλάει. Αν και κάθε λογικός θα
αρνιόταν να πιστέψει ότι οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν τόσο πολύ, αυτό έγινε πιστευτό με τον Parr επειδή ο διάσημος γιατρός William Harvey -ο οποίος, όπως και άλλοι της εποχής, αποδέχτηκε την ηλικία του Parr- πραγματοποίησε αυτοψία στο σώμα του.Τα περισσότερα από όσα γνωρίζουν οι ιστορικοί για τη ζωή του Tom Parr προέρχονται από το φυλλάδιο του John Taylor, που δημοσιεύτηκε την χρονιά που πέθανε ο Parr, με τίτλο "The old, old, very old man or the age and very long life of Thomas Parr". Σύμφωνα με το φυλλάδιο, το οποίο είναι μια βιογραφία του Parr με τη μορφή ενός μεγάλου ποιήματος, ο Parr γεννήθηκε στην ενορία του Alberbury, στο Shropshire της Αγγλίας. Σε ηλικία 17 ετών, πήγε να εργαστεί ως αγρότης και δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, μίσθωσε τη δική του φάρμα. Αυτό το αγρόκτημα το μίσθωσε από τρεις γενιές ιδιοκτητών, μέχρι τα 102 του, όταν το μίσθωσε ισόβια, κάτι που δεν βγήκε σε καλό για τους ιδιοκτήτες, μιας και έζησε ακόμη πενήντα χρόνια. Ο Tarr, μέχρι τα 80 του ήταν εργένης. Τότε παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, την Jane Taylor, και απέκτησαν δύο παιδιά, τα οποία όμως πέθαναν σε βρεφική ηλικία.
Ενώ ήταν ακόμη παντρεμένος, ο Parr είχε σχέση με την Katherine Milton, η οποία γέννησε ένα παιδί. Εκείνη την εποχή, ο Parr ήταν 105 ετών. Όταν ανακαλύφθηκε το παράπτωμά του, αναγκάστηκε να κάνει μετάνοια στην λόγω της απιστίας στη γυναίκα του. Δέκα χρόνια μετά το θάνατο της πρώτης του συζύγου, ο 122 χρονών πλέον Parr παντρεύτηκε για δεύτερη φορά.
Το 1635, όταν ο Parr ήταν 152, ο Thomas Howard, ο 21ος κόμης του Arundel, πήγε να τον επισκεφτεί στο σπίτι του στο Shropshire. Μέχρι τότε, η φήμη του Parr είχε εξαπλωθεί σε όλη την Αγγλία. Ήταν ένας γέρος, μαραμένος άντρας, με γκρίζα γένια, τυφλός για είκοσι χρόνια και ανίκανος να περπατήσει μόνος του. Ο καλοπροαίρετος κόμης πήγε τον Parr στο Λονδίνο για να συναντήσει τον βασιλιά Κάρολο Α'. Όταν παρουσιάστηκε στην Αυλή και βλέποντας τον γέρο, λέγεται ότι ο βασιλιάς τον ρώτησε, "Έχεις ζήσει περισσότερο από άλλους. Τι έχεις κάνει καλύτερα από αυτούς;", και ο Parr απάντησε, "Κύριε, έκανα μετάνοια όταν ήμουν εκατό ετών".
Από τη μια μέρα στην άλλη, ο γέρος έγινε διάσημος μεταξύ των ευγενών του Λονδίνου. Οι διάσημοι ζωγράφοι Ρούμπενς και βαν Ντάικ έφτιαξαν το πορτρέτο του, ενώ δείπνησε με τα καλύτερα φαγητά και κρασιά. Όμως, αυτή η γαστρονομική υπερκατανάλωση και η αλλαγή περιβάλλοντος έκαναν τον Parr να αρρωστήσει βαριά μερικές εβδομάδες μετά την άφιξή του. Όταν στις 13 Νοεμβρίου του 1635 πέθανε, ο βασιλιάς έβαλε τον προσωπικό του γιατρό, τον Δρ William Harvey να κάνει αυτοψία στον Parr.
Ο γιατρός που ανακάλυψε την κυκλοφορία του αίματος άνοιξε τον Parr και ανέφερε ότι όλα τα εσωτερικά του όργανα ήταν υγιή, εκτός από κάποια σημάδια πνευμονίας και μια αριστερή καρδιακή ανεπάρκεια. Ο Harvey κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Parr πέθανε από ασφυξία που προκλήθηκε από πνευμονία. Υποστήριξε επίσης ότι, αν ο Parr δεν είχε αφήσει ποτέ το Shropshire και τον ήσυχο καθαρό αέρα του και την απλή διατροφή του, θα είχε ζήσει περισσότερο.
Το γεγονός ότι ο Harvey αποδέχτηκε τη μακροζωία του Parr έδωσε αληθοφάνεια σε αυτό που, ουσιαστικά, είναι ένας μύθος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου