Μεγάλο μέρος του κέντρου του Σαν Φρανσίσκο χτίστηκε πάνω σε βυθισμένα πλοία, τα οποία εγκαταλείφθηκαν εκεί την εποχή όπου όλοι αναζητούσαν στην περιοχή χρυσό.
Δεν υπήρχαν σιδηρόδρομοι, αυτοκίνητα ή αεροπλάνα από το 1849 έως και το 1850, την εποχή δηλαδή του “χρυσού πυρετού” στις ΗΠΑ, οπότε ο ταχύτερος τρόπος για να φτάσει κάποιος στα “χρυσά εδάφη”
ήταν να ταξιδέψει με πλοίο.Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1850, τα αρχεία δείχνουν ότι υπήρχαν περισσότερα από 500 σκάφη αγκυροβολημένα στην περιοχή γύρω από το Yerba Buena Cove. Μετά την άφιξη των πλοίων, τα πληρώματα και οι επιβάτες τα εγκατέλειπαν για να φτάσουν στα εδάφη με τον χρυσό, προκειμένου να βρουν την τύχη τους. Πολλά από αυτά τα σκάφη βυθίζονταν εκεί που είχαν αγκυροβολήσει.
Στο λιμάνι του Σαν Φρανσίσκο, τα πλοία ξεφόρτωναν συνεχώς κόσμο. Στην επιστροφή τους όμως ήταν άδεια, πράγμα που ήταν εντελώς ασύμφορο για τον κάθε πλοιοκτήτη, που έπρεπε να πληρώσει μισθούς για το πλήρωμα, χωρίς έσοδα. Για το λόγο αυτό, αρκετοί ήταν αυτοί που όταν συγκέντρωναν έναν μεγάλο αριθμό υποψήφιων «πελατών» προς τα εκεί, έτρεχαν να αγοράσουν ρημαγμένα σκάφη, ίσα-ίσα για να βγει το ταξίδι και στη συνέχεια τα εγκατέλειπαν στο λιμάνι.
Αυτό έγινε ακόμα πιο έντονο, όταν στη νομοθεσία ανακαλύφθηκε ένα παράθυρο, που επέτρεπε στον ιδιοκτήτη του καραβιού, να διεκδικήσει τη γη η οποία βρίσκεται κάτω από το καράβι του, όταν αυτό βουλιάξει. Είτε οι ίδιοι, είτε «πρόθυμοι» συνεργάτες, οδηγούσαν τα καράβια σε σημεία που θεωρούσαν φιλέτα, και τα βούλιαζαν, κερδίζοντας ένα από τα πιο δυσεύρετα πράγματα στην πόλη. Εκτάσεις. Πάνω εκεί με το πέρασμα των χρόνων χώματα, μπάζα και πέτρες τοποθετήθηκαν, ενώ διάφορα κτήρια έκαναν την εμφάνισή τους.
Δείτε επίσης: ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΠΛΗΓΕΣ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ (21η συνέχεια)
Το Μουσείο της πόλης κυκλοφόρησε πρόσφατα έναν χάρτη όπου φαίνονται τα σημεία των ναυαγισμένων πλοίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου