Με φόντο τις υψηλές, χιονισμένες κορυφές της οροσειράς Ala-Too της Κιργιζίας στο βόρειο Κιργιστάν, βρίσκεται ένας ψηλός απομονωμένος μιναρές.
Πριν από χίλια χρόνια, αυτό που σήμερα είναι μια έρημη κοιλάδα, κάποτε ήταν η αρχαία πόλη Balasagun, που ιδρύθηκε από το Χανάτο των Καραχανιδών (τουρκικό κράτος στο Μεσαίωνα) τον 9ο αιώνα, και ο πύργος Burana ήταν μέρος ενός τζαμιού. Το Balasagun ήταν μια ακμάζουσα πόλη της δυναστείας των Καραχανιδών με ακρόπολη, μαυσωλεία, τζαμί, εκκλησία και λουτρό, μέχρι που καταστράφηκε από τους Μογγόλους το 1218. Σήμερα, ότι έχει απομείνει από την πόλη, είναι ο μιναρές.
Πριν από τις εργασίες αποκατάστασης
Ο θρύλος λέει ότι κάποτε υπήρχε ένας ισχυρός Χαν ο οποίος απέκτησε μια κόρη. Ο Χαν γιόρτασε την περίσταση καλώντας όλους τους μάντεις και σοφούς από τη χώρα να του πουν το μέλλον της. Ένας ηλικιωμένος είπε ότι η κόρη του θα πέθαινε από δάγκωμα αράχνης στα 16α γενέθλιά της. Για να την προστατεύσει, ο Χαν έχτισε έναν ψηλό πύργο και την κράτησε μόνη της εκεί μέσα. Οι υπηρέτες του της πήγαιναν φαγητό, παραδίδοντάς το σε ένα καλάθι, ανεβαίνοντας μια σκάλα που ήταν τοποθετημένη στον πύργο. Όλα επιθεωρούνταν διεξοδικά για να βεβαιωθούν ότι καμία αράχνη δε θα μπορούσε να μπει στον πύργο.
Στα 16α γενέθλιά της, ο Χαν πήγε βιαστικά κοντά της με ένα καλάθι με φρούτα. Στη βιασύνη του, δεν παρατήρησε μια δηλητηριώδη αράχνη που είχε κρυφτεί στο καλάθι. Όταν η κόρη του έπιασε ένα φρούτο, η δηλητηριώδης αράχνη την δάγκωσε και την σκότωσε. Ο Χαν ήταν αναστατωμένος και έκλαψε τόσο δυνατά, που μέρος του πύργου καταστράφηκε.
Αρχικά, ο πύργος Burana είχε 45 μέτρα ύψος. Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους πύργους που κατασκευάστηκαν στην Κεντρική Ασία και έχει προταθεί ότι χρησιμοποιήθηκε ως πρότυπο για την κατασκευή άλλων παρόμοιων πύργων, όπως αυτοί στο Uzgen και στο Sayram στο Καζακστάν και αργότερα στη Μπουχάρα.
Το χαρακτηριστικό γνώρισμά του είναι το -χαρακτηριστικό- γεωμετρικό σχέδιο που είναι φτιαγμένο από τούβλα. Στο εσωτερικό του πύργου υπάρχει μια μικρή σκάλα που τυλίγεται γύρω από τους τοίχους μέχρι την κορυφή. Γύρω από τον πύργο υπάρχουν πολλά αρχαία "balbal" -ανθρωπόμορφες πέτρινες στήλες που συνήθως βρίσκονται κοντά σε νεκροταφεία.
Στο πέρασμα των αιώνων, οι σεισμοί προκάλεσαν σημαντικές ζημιές στην κατασκευή. Ο τελευταίος μεγάλος σεισμός τον 15ο αιώνα κατέστρεψε το πάνω μισό του πύργου, μειώνοντάς τον στο σημερινό του ύψος των 25 μέτρων. Στις αρχές του 1900, πολλά από τα πεσμένα τούβλα μεταφέρθηκαν από Ρώσους μετανάστες για να χτίσουν σπίτια. Ο πύργος επισκευάστηκε και αποκαταστάθηκε τη δεκαετία του 1970.
Δείτε επίσης: Ίσως δεν είναι αργά (Διήγημα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου