Στο πέρασμα των αιώνων, οι Δελφοί παρέμειναν σύμβολο μυστηρίου, σοφίας και θεϊκής προειδοποίησης.
Η Πυθία, το στόμα του Απόλλωνα, άφησε πίσω της εκατοντάδες χρησμούς – άλλοτε αινιγματικούς, άλλοτε προφητικούς. Πολλοί από αυτούς χάθηκαν, άλλοι παρερμηνεύτηκαν, και λίγοι έμειναν να μας στοιχειώνουν με την ανατριχιαστική ακρίβειά τους. Μία από αυτές τις προφητείες, ξεχασμένη επί αιώνες, μοιάζει σήμερα να επαληθεύεται με τρόπο συγκλονιστικό.
Η Χαμένη Προφητεία
Το 1892, σε μια λιγότερο γνωστή αρχαιολογική ανασκαφή στο ιερό των Δελφών, βρέθηκε μια μαρμάρινη πλάκα με φθαρμένες επιγραφές. Οι επιγραφολόγοι της εποχής δυσκολεύτηκαν να την αποκρυπτογραφήσουν, αλλά μια ομάδα Γάλλων ερευνητών το 1937 κατέγραψε το παρακάτω απόσπασμα:
«Και θα έλθει καιρός όπου οι άνθρωποι θα ζουν μέσα σε σπίτια δίχως πέτρα, θα μιλούν σε σκιές και θα βλέπουν δίχως μάτια·
και θα ξεχνούν τους θεούς, προσκυνώντας είδωλα φτιαγμένα από άνεμο και φλόγα.
Τότε ο κόσμος θα σείεται δίχως πόλεμο και τα δέντρα θα καίγονται από την οργή του αέρα.
Τότε να φοβάσαι, διότι η σιωπή των Δελφών θα φανερώσει την αλήθεια.»
Για δεκαετίες, η επιγραφή θεωρήθηκε είτε πλαστή είτε αλληγορική. Σήμερα όμως, οι παραλληλισμοί με την τεχνολογική εποχή, την περιβαλλοντική κρίση και την παγκόσμια ανασφάλεια προκαλούν δεύτερες σκέψεις.
"Θα μιλούν σε σκιές και θα βλέπουν δίχως μάτια"
Η αναφορά αυτή μοιάζει ανατριχιαστικά επίκαιρη. Οι άνθρωποι σήμερα επικοινωνούν μέσω κινητών τηλεφώνων, βιντεοκλήσεων και ψηφιακών μηνυμάτων. «Μιλούν σε σκιές» — με φωνές που φτάνουν μέσα από δίκτυα χωρίς φυσική παρουσία. «Βλέπουν δίχως μάτια» — μέσω οθονών, εικονικής πραγματικότητας και καμερών.
Η περιγραφή θυμίζει τη μετάβαση του ανθρώπου από την άμεση εμπειρία στον ψηφιακό κόσμο, όπου η αφή, το βλέμμα και η αίσθηση έχουν αντικατασταθεί από pixels και ήχους.
"Θα ξεχνούν τους θεούς, προσκυνώντας είδωλα φτιαγμένα από άνεμο και φλόγα"
Η απομάκρυνση του σύγχρονου ανθρώπου από το θείο και η εμμονή με την τεχνολογία, τα κοινωνικά δίκτυα και την ψηφιακή εικόνα του εαυτού μοιάζει να επιβεβαιώνει τη φράση. Το «είδωλο από άνεμο και φλόγα» παραπέμπει στο διαδίκτυο — που μεταφέρει δεδομένα μέσω ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (άνεμος) και ηλεκτρικής ενέργειας (φλόγα).
Ακόμα πιο τρομακτική είναι η ιδέα ότι αυτά τα είδωλα καθορίζουν πια την αξία του ατόμου: τα likes, οι followers, τα αλγοριθμικά μοντέλα που «γνωρίζουν» τον χρήστη καλύτερα από τον ίδιο.
"Ο κόσμος θα σείεται δίχως πόλεμο"
Οι σύγχρονες παγκόσμιες κρίσεις – πανδημίες, οικονομικές καταρρεύσεις, τεχνητή νοημοσύνη, ενεργειακά σοκ – συγκλονίζουν τον πλανήτη χωρίς να απαιτούν παραδοσιακό πόλεμο. Οι κυβερνήσεις καταρρέουν από κυβερνοεπιθέσεις και fake news, οι κοινωνίες διχάζονται από ψηφιακούς αλγόριθμους, και οι άνθρωποι ζουν με διαρκές άγχος – όχι για εχθρούς με όπλα, αλλά για «αόρατους» κινδύνους.
"Τα δέντρα θα καίγονται από την οργή του αέρα"
Πόσο πιο κυριολεκτικά μπορεί να γίνει αυτό σήμερα; Οι δασικές πυρκαγιές μαίνονται παγκοσμίως με ανεξέλεγκτη ταχύτητα λόγω της κλιματικής αλλαγής και των ενισχυμένων ανέμων. Η Ελλάδα, η Καλιφόρνια, η Αυστραλία — παντού η φύση πληρώνει το τίμημα της ανθρώπινης ύβρεως. Και το πιο ειρωνικό: οι πυρκαγιές δεν προκαλούνται μόνο από φωτιά, αλλά από τις ανεμογεννήτριες, τις ξηρασίες και τις αλλαγές στους ανέμους λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου.
"Η σιωπή των Δελφών θα φανερώσει την αλήθεια"
Η τελευταία πρόταση προκαλεί ανατριχίλα. Οι Δελφοί σιώπησαν με το πέρασμα του χρόνου. Ο ναός εγκαταλείφθηκε. Η Πυθία έπαψε να μιλά. Μα ίσως η σιωπή αυτή δεν είναι έλλειψη λόγου — αλλά αναμονή. Ίσως η αλήθεια να αποκαλύπτεται όχι με ήχο, αλλά με τα σημάδια των καιρών.
Τυχαία σύμπτωση ή χαμένος χρησμός;
Οι σκεπτικιστές θα σπεύσουν να απορρίψουν την ερμηνεία ως αυθαίρετη. Οι ρομαντικοί θα δουν σε αυτήν ένα μήνυμα από το παρελθόν. Οι πραγματιστές, όμως, ίσως αναγνωρίσουν ότι η αλήθεια δεν βρίσκεται τόσο στη μεταφυσική της προφητείας, όσο στην ανθρώπινη τάση να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη — και να παραβλέπει τις προειδοποιήσεις, ακόμα κι όταν είναι γραμμένες σε πέτρα.
Ίσως, τελικά, η «άγνωστη προφητεία των Δελφών» δεν ήταν ποτέ προορισμένη να προβλέψει. Ίσως ήταν απλώς μια υπενθύμιση ότι όταν ο άνθρωπος παύει να κοιτά ψηλά, ο κόσμος γύρω του αρχίζει να καταρρέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου