Εσείς ξέρετε να ξεχωρίζετε το φρέσκο κρέας;

 Το κρέας αποτελεί βασική διατροφική μας συνήθεια. Εντάξει όχι για όλους, γιατί αρκετοί επιλέγουν τη μη κατανάλωση του.

Οι υπόλοιποι το βάζουμε στο τραπέζι μας αρκετές ημέρες της εβδομάδας.

Ξέρουμε όμως τι κρέας τρώμε; Μάλλον όχι, τουλάχιστον έχουμε τη δυνατότητα να δούμε αν είναι φρέσκο.

Υπάρχουν κάποιοι απλοί τρόποι για να

διαπιστώσουμε την φρεσκάδα του κρέατος που θα επιλέξουμε.

Κατ αρχήν αυτό δεν ισχύει για το βοδινό κρέας, που πρέπει να μείνει 10 ως 20 μέρες, στο ψυγείο του κρεοπώλη για να σιτέψει. Αυτό  κάνει τους μύες να ωριμάσουν, το λίπος να αναπτυχθεί και κατ’ επέκταση το κρέας του να γίνει πιο τρυφερό και πιο νόστιμο.

Το χρώμα του είναι μάλλον καφέ παρά κόκκινο και το λίπος του μπεζ.

Για το μοσχαράκι, το αρνί, το χοιρινό ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Όσο πιο φρέσκο, τόσο καλύτερη εμφάνιση και γεύση έχει.

Το μοσχαρίσιο κρέας ή το μοσχαράκι του γάλακτος, όσο πιο ανοιχτοχρωμο κρέας έχει, τόσο πιο σίγουρο είναι πως τράφηκε με γάλα. Το ροζ ή κόκκινο κρέας δείχνει ζώο μεγαλύτερης ηλικίας. Και αν πλησιάζει το καφέ ή μας δουλεύει ο χασάπης και πρόκειται για βοδινό, ή ακόμα χειρότερα είναι μπαγιάτικο!

Για το αρνί και το κατσίκι ισχύουν περίπου τα ίδια. Ανοιχτόχρωμο κρέας σημαίνει του γάλακτος, ενω στα χρονιάρικα ζώα το χρώμα τους είναι σκούρο ροζ και του πρόβατου πολύ πιο σκούρο και έχει χαρακτηριστική μυρωδιά.

 

Ακόμα πρέπει να προσέξουμε το λίπος να είναι μπεζ και συνεκτικό. Ενώ πρέπει να αποφεύγουμε το κρέας που είναι αφυδατωμένο, σκουρόχρωμο και το λίπος του είναι κίτρινο.

Το φρέσκο χοιρινό έχει χρώμα απαλό ροζ, με μία σχετική υγρασία χωρίς όμως να φτάνει να γίνεται υγρό ή ιδιαίτερα λιπαρό. Επίσης το λίπος του είναι λευκό και τα κόκκαλα ελαφρώς κοκκινωπά.

Αν είναι με την πέτσα του, αυτή, δεν πρέπει να έχει υγρασία ή γλίτσα.

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό ενός κρέατος που αρχίζει να μπαγιατεύει είναι το χρώμα των κοκκάλων του. Αν αρχίζει να μαυρίζει, καλύτερα να το αποφύγετε!