H σκέψη για αυτό το άρθρο, ήρθε πριν από λίγες ημέρες όταν σε μια παρέα, μια φίλη που ασχολείται με το θέμα, την ώρα που πίναμε τον καφέ μας, σε μια παύση της συζήτησης, μας επεσήμανε ένα ελαφρύ αεράκι που όπως ισχυρίστηκε ήταν το πέρασμα ενός αγγέλου.
Μάλιστα, στην εξέλιξη της συζήτησης, μας ζήτησε να δούμε την ώρα. Τα ρολόγια μας έδειχναν έξι και είκοσι. Όπως μας είπε η ίδια, οι Άγγελοι περνούν πάντα όταν ο δείκτης των λεπτών δείχνει «και είκοσι» ή «παρά είκοσι» (οποιαδήποτε και αν είναι η ώρα!).
Όπως καταλαβαίνετε, η
περιέργεια για να μάθει η παρέα περισσότερες πληροφορίες από την «ειδήμονα» κράτησε τη συζήτηση και έκπληκτοι διαπιστώσαμε το ίδιο «αεράκι» όταν η ώρα πήγε επτά παρά είκοσι!Ψάχνοντας σχετικά με αυτό το περίεργο φαινόμενο, βρήκα κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία σε βιβλία, αλλά και μέσα από το internet, τα οποία έχουν πράγματι ενδιαφέρον, αφού μέσα από αυτά «ξεδιπλώνεται» η αλήθεια σχετικά με τους φύλακες-αγγέλους αλλά και το πώς μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τον δικό μας, προσωπικό φύλακα-άγγελο!
Συναρπαστικές μαρτυρίες
Ιανουάριος του 1988, Καλιφόρνια.
Το αυτοκίνητο τρέχει στον αυτοκινητόδρομο 101. Ο Πιέρ Τζοβάνοβιτς, νέος γάλλος δημοσιογράφος, ανταποκριτής της καθημερινής των Παρισίων χαμογελά στη φίλη του που οδηγεί. Το ρεπορτάζ είχε επιτυχία, ο δρόμος είναι ανοιχτός και σε λίγο θα είναι στο Σαν Φραντζίσκο για να περάσει μια όμορφη βραδιά.
Ξαφνικά ο Πιέρ νοιώθει να πετιέται από το κάθισμά του και να προσγειώνεται στα αριστερά της οδηγού. Δέκατα του δευτερολέπτου αργότερα, το παρμπρίζ γίνεται κομμάτια. Ένα τεράστιο κομμάτι από γυαλί έχει βρεθεί στη θέση όπου ήταν το κεφάλι του!
«Δέχτηκα μία προστασία ανεξήγητη που μπορούσε να γνωρίζει το μέλλον και επενέβη για να με σώσει. Ο φύλακας άγγελός μου!» Αυτά λέει ο Πιέρ, που είναι χριστιανός ορθόδοξος. Ερευνά και ανακαλύπτει ένα τεράστιο αριθμό παρόμοιων περιπτώσεων, που συνέβησαν σε συναδέλφους του πολεμικούς ανταποκριτές στο Βιετνάμ, στη Βηρυτό, στο Ιράκ.
Τα όντα του Φωτός πετούσαν πάνω από εμάς
Στις 16 Μαΐου του 1986 στο Κόκβιλ του Ουαιόμινγκ, ένας οπλισμένος κλείνεται σε ένα σχολείο κρατώντας για ομήρους 156 παιδιά. Τραγική κατάληξη: η βόμβα εκρήγνυται στο μέσο των μαθητών. Το σχολείο βομβαρδίστηκε κυριολεκτικά μπροστά στα μάτια των ανήμπορων αστυνομικών.
Μέσα από τα χαλάσματα βγαίνουν τα παιδιά: Κανένα δεν έχει τραυματιστεί! Ένα θαύμα; Ίσως, ακόμα και για τους πιο άπιστους! Τα παιδιά μαρτυρούν την παρουσία φωτεινών όντων «Φωτεινά όντα πετούσαν από πάνω μας. Ήταν ντυμένα στα λευκά και έλαμπαν σαν ηλεκτρικοί λαμπτήρες».
Αποφεύγοντας το μετεωρίτη!
Ο Μάρτιν Καιντίν, συγγραφέας και αμερικανός πιλότος διηγείται ότι στις 13 Σεπτέμβρη του 1964, κατά τη διάρκεια μίας πτήσης πάνω από τη περιοχή του Ντότζ Σίτυ, ακούει ξαφνικά μια φωνή να τον διατάζει «στρίψε δεξιά».
Εκείνος και ο συγκυβερνήτης υπακούουν… και βλέπουν αμέσως μετά να περνά με τεράστια ταχύτητα στο μέρος που βρισκόταν το αεροπλάνο μια μπάλα φωτιάς: να χαϊδεύει και να ταρακουνά την άτρακτο! Μία ανώτερη δύναμη τους βοήθησε να αποφύγουν τη σύγκρουση με ένα μετεωρίτη!
Σε επικοινωνία με τους αγγέλους!
Όμως μια από τις πιο σπουδαίες μαρτυρίες έρχεται από την Ουγγαρία. Στη Βουδαπέστη το 1943, τέσσερις φίλοι, από τους οποίους οι τρεις εβραίοι, η Χάνα, η Λίλη και ο Ιωσήφ και μια καθολική, η Γκίτα μετακομίζουν σε ένα χωριό για να επικεντρωθούν καλύτερα στις ψυχικές τους αναζητήσεις. Θέτουν με σοβαρότητα πνευματικά ερωτήματα.
Μια μέρα η Χάνα τους δηλώνει: «Προσοχή, δεν είμαι πλέον εγώ που σας μιλώ». Οι υπόλοιποι το διαπιστώνουν. Οι φράσεις της δείχνουν ένα βάθος που ανήκει σε άλλα επίπεδα συνείδησης, σε άλλες σφαίρες. Η ομάδα βρίσκεται μπροστά στη παρουσία φωτεινών όντων, που εμφανίζονται κάθε Παρασκευή στις 3 το απόγευμα, ανάμεσα από τη Παρασκευή της 23ης Ιουνίου 1943 και την Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 1944.
Συνολικά υπήρξαν 88 εμφανίσεις. Μετά τους πρώτους μήνες, τα φωτεινά όντα χρησιμοποιούν τη λέξη άγγελος για να δηλώσουν τη παρουσία τους. Τα όντα αυτά υπογραμμίζουν ότι έχουν δυσκολίες στο να κατέβουν στο επίπεδο των ανθρώπων και όταν αυτό συμβαίνει, οι άνθρωποι έχουν έντονα το συναίσθημα της ζέστης. «Σε ένα σκληρό έδαφος δεν σπέρνεις σπόρους. Θα βρεθείς σε μια αναζήτηση χωρίς τέλος» δηλώνουν. Η Χάνα, η Λίλη και ο Ιωσήφ, πέθαναν στο σημείο των συναντήσεων.
Η Γκίτα Μαλάζ κατάφερε να ξεφύγει από τον κομμουνιστικό κόσμο και να εκδώσει τους «Διάλογους με έναν Άγγελο». Ένα βιβλίο, του οποίου το βάθος αναστάτωσε χιλιάδες αναγνώστες και στο οποίο αναφέρονται μαρτυρίες που ταρακούνησαν τον κόσμο.
Σύμφωνα με αυτούς που τις έζησαν, οι εμπειρίες τους δύσκολα επικοινωνούνται. Δεν παίρνουν ερμηνεία, καθώς δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια, ωστόσο οι λέξεις που αναφέρονται πιο συχνά είναι: ομορφιά, φως, δύναμη, καλοσύνη, θέρμη.
Σε πολλές περιπτώσεις κυριαρχεί η έκσταση και το πρόσωπο που μεταφέρεται σε ένα δεύτερο επίπεδο μεταμορφώνεται και ηδονίζεται πραγματικά: «Είναι τόσο δυνατό όσο δέκα χιλιάδες οργασμοί μαζί» διηγείται η γιατρός Ελιζαμπεθ Κούμπλερ Ρος. Οι «στιγματισμένες», μιλούν για τα οράματά τους αναφέροντας σε «ουράνιες ηδονές»!
Ο άγγελος τους πείθει ότι η ώρα τους δεν έχει έρθει
Η επιστροφή στη γήινη πραγματικότητα απογοητεύει. Αυτοί οι οποίοι συνάντησαν τον άγγελό τους μέσα στο τούνελ, κατά την διάρκεια μίας επιθανάτιας εμπειρίας, δεν έχουν καμία επιθυμία να επιστρέψουν κοντά μας. Ο άγγελός τους πείθει ότι ο σκοπός τους δεν έχει τελειώσει, ότι δεν έχει έρθει η ώρα τους.
Δείτε επίσης: Η τελευταία ρουφηξιά (Διήγημα)
ilovezen.gr / Image by Karin Henseler from Pixabay
Από το diadrastika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου