Οι λάτρεις του μεταφυσικού και του τρόμου σίγουρα θα έχουν δει την ταινία του 2012, “The Possession”.
Η ταινία είχε να κάνει όταν ένα νεαρό κορίτσι αγόρασε ένα κουτί αντίκα, χωρίς να γνωρίζει ότι μέσα στο κουτί κατοικεί ένα αρχαίο πνεύμα. Ο πατέρας του κοριτσιού μαζί με την πρώην σύζυγο του προσπαθούν να βρουν έναν τρόπο να τελειώσουν τη κατάρα της κόρης τους. Η ταινία αυτή βασίζεται στην ιστορία του μυστηριώδους “Κουτιού του Ντιμπούκ”. Μια ιστορία δέσμευσης ενός πνεύματος. Μια ιστορία όπου οι τρελές ευγονικές ιδεολογίες δυο ανδρών, του Λάφλιν και του Χίτλερ, δένονται μεταξύ τους και γεννούν ένα ολόκληρο Ναζιστικό Κίνημα. Δυστυχώς, αυτά συνδυάστηκαν άψογα με τη “λογική” πίσω από το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, που θα πέθαιναν στο πιο σημαντικό Ολοκαύτωμα στην Ανθρώπινη Ιστορία. Ίσως τελικά, το υπερφυσικό με το φυσικό, τα χωρίζει μια πολύ λεπτή, οριακή γραμμή.
Η ιστορία του Κουτιού ξεκινάει πριν από τον 2ο Π.Π.. Αυτό το μικρό ξύλινο κουτί κρασιού, ήρθε στην Αμερική από μια Πολωνή επιζών του Ολοκαυτώματος, με το όνομα Χαβέλα. Είχε έρθει στην κατοχή της στην Ισπανία, πριν από την μετανάστευση της στην Αμερική, όπου και το κράτησε ασφαλές μέσα στο κουτί με τα ραπτικά της μέχρι το θάνατο της το 2003. Μετά το θάνατο της, η οικογένεια της πούλησε τα υπάρχοντα της και το Κουτί ήρθε στην κατοχή ενός άνδρα, ονόματι Κέβιν Μάνις, μαζί με άλλα αντικείμενα. Αργότερα, ο ίδιος μίλησε με την εγγονή της Χαβέλα, για το αν όντως ήταν σίγουρη για την πώληση του, γιατί υποψιαζόταν πως μέσα υπήρχε πιθανά να υπήρχε κάποιο κειμήλιο, το οποίο να το ήθελαν. Παρά την προσφορά του να το επιστρέψει πίσω, η κοπέλα αρνήθηκε, ενώ αργότερα του αποκάλυψε πως ήταν κρυμμένο και κλειστό για χρόνια λόγω του Ντιμπούκ.
Ο Κέβιν ήταν ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης με έπιπλα και αντίκες στο Πόρτλαντ του Όρεγκον. Μισή ώρα από τη στιγμή που το έφερε στο κατάστημα του και στο εργαστήριο του, τον πήρε τηλέφωνο η ταμίας του για να του πει ότι είναι κάποιος στο εργαστήριο του και διαλύει τα πάντα βρίζοντας. Ισχυρίστηκε πως ο άνδρας αυτός κλείδωσε όλες τις πόρτες και τις εξόδους κινδύνου, φυλακίζοντας την μέσα. Όταν έφτασε στο εργαστήριο του, ο Κέβιν διαπίστωσε πως οι πόρτες ήταν ακόμα κλειδωμένες αλλά δίχως σημάδι παραβίασης. Όταν μπήκε μέσα, όλες οι λάμπες ήταν σπασμένες, γυαλιά στο πάτωμα και μια μυρωδιά από ούρα. Το μέρος έμοιαζε σαν να δέχτηκε επίθεση από άγριο ζώο. Η ταμίας εκείνη την ημέρα, παραιτήθηκε καθώς ο τρόμος ήταν κάτι που δεν άντεξε. Μετά το περιστατικό, ο Κέβιν άνοιξε το Κουτί, και βρήκε μέσα του 2 πέννες του 1920, μια ξανθιά τούφα δεμένη με κορδόνι, όπως επίσης και μια μελαχρινή τούφα, ένα μικρό άγαλμα με την εβραϊκή λέξη “Shalom”, ένα μικρό χρυσό κύπελλο κρασιού και ένα τετράποδο κηροπήγιο. Όμως δεν αντιλήφθηκε την πολύ παράξενη φύση αυτού του φαινομενικά άκακου Κουτιού.
Όμως πριν προχωρήσουμε στην ιστορία του Κουτιού, σίγουρα θα έχεις αναρωτηθεί τι είναι αυτό το Ντιμπούκ και γιατί είναι τόσο σημαντικό στο κόσμο του Μεταφυσικού. Οπότε, ένα μικρό διάλλειμα για να ανατρέξουμε στην φύση του Ντιμπούκ.
Στην Εβραϊκή Δαιμονολογία, το Ντιμπούκ (Dybbuk ή Dibbuk, στα εβραϊκά σημαίνει “γαντζώνομαι”) είναι ένα σκοτεινό πνεύμα ή μια καταδικασμένη ψυχή, το οποίο καταλαμβάνει το σώμα και την ψυχή ενός ανθρώπου, μιλάει μέσω του στόματος του και προκαλεί απίστευτα βάναυσο μαρτύριο και αγωνία, καθώς και ψυχικές ασθένειες, λόγω του ότι προσπαθεί μια άλλη προσωπικότητα να εκδηλωθεί από μόνη της. Ο όρος αυτός δεν υπήρχε μέχρι τον 17ο αιώνα, όπου δημιουργήθηκε από τις διαλέκτους Γερμανών και Πολωνών Εβραίων, στην λογοτεχνία της εποχής. Μέχρι τότε, το Ντιμπούκ ήταν ένα από τα άπειρα σκοτεινά πνεύματα και αποκαλούνταν “Ibbur”. Αυτός ο όρος δεν υπάρχει πουθενά στη Καμπάλα ή στο Ταλμούδ (Εξωβιβλική συλλογή Εβραϊκών κειμένων, συνέχεια της Ιουδαϊκής Βίβλου. Περιλαμβάνει υλικό και κείμενα δίνοντας εγκυκλοπαιδικό ύφος). Στην Καινή Διαθήκη ορίζεται ως “Ακάθαρτο πνεύμα”, ενώ στο Ταλμούδ αναφέρεται με τον όρο “ru’ah tezazit”. Το Ντιμπούκ λοιπόν αποτελεί συντόμευση δυο φράσεων, της “Dibbuk me-ru’ah” (Το χάσμα του Σκοτεινού πνεύματος) και της “Dibbuk min ha-hizonin”(Σκοτεινό πνεύμα από έξω).
Στην πρώιμη λαογραφία, τα Ντιμπούκιμ θεωρούνταν πως κατοικούσαν τα σώματα μόνο των άρρωστων ανθρώπων. Αναφορές σε τέτοιου είδους καταληπτικά σκοτεινά πνεύματα, υπάρχουν στην Παλαιά Διαθήκη. Υπάρχει μια περιγραφή της κατάληψης του Σαούλ από τον Σαμουήλ Α’ και του εξορκισμού του από τον Δαυίδ παίζοντας την άρπα του. Στο “Βιβλίο του Τωβίτ” (Βιβλίο του Κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης, εν μέρει Καθολικό και εν μέρει Ορθόδοξο και συγκαταλέγεται στα Δευτεροκανονικά), ο Αρχάγγελος Ραφαήλ εμπιστεύεται στον Τωβίτ τον Πρεσβύτη την τέχνη του Εξορκισμού. Στην ραβινική βιβλιογραφία του 1ου αιώνα, οι Εξορκισμοί γίνονταν με τις στάχτες από κόκκινη δαμαλίδα (νεαρή αγελάδα) ή τις ρίζες συγκεκριμένων βοτάνων, οι οποίες θα πρέπει να καούν κάτω από το θύμα, το οποίο στη συνέχεια περικυκλώνεται με νερό. Άλλες μέθοδοι περιλάμβαναν επικλήσεις στο όνομα του Βασιλιά Σολομώντα, επανάληψη του Θείου Ονόματος του Θεού, ψαλμωδίες και τη χρήση βοτανικών φυλαχτών.
Με την έλευση του 16ου αιώνα, η αντίληψη για τα καταληπτικά σκοτεινά πνεύματα άλλαξε σημαντικά. Πολλοί Εβραίοι πίστευαν ότι τα πνεύματα ήταν μετενσαρκωμένες ψυχές που δεν μπορούσαν να μπουν σε νέο σώμα λόγω των αμαρτιών του παρελθόντος τους, αναγκάζοντας τα να καταλάβουν το σώμα ενός ζωντανού αμαρτωλού. Τα πνεύματα αυτά υποκινούνταν να καταλάβουν ένα σώμα επειδή αν δεν το έκανα θα βασανίζονταν από τα σκοτεινά πνεύματα. Ωστόσο, από την άλλη μεριά, υπήρχαν και αυτοί που υποστήριζαν πως τα Ντιμπούκιμ ήταν οι ψυχές των ανθρώπων που δεν είχαν ταφεί κανονικά και έτσι έγιναν δαίμονες. Όπως είπαμε πιο πάνω, στην Καμπάλα δεν αναφέρονται με το όνομα Ντιμπούκ, αλλά υπάρχουν ωστόσο τελετές εξορκισμού, που χρησιμοποιούνται ακόμα και στις μέρες μας. Τον Εξορκισμό θα πρέπει να τον εκτελέσει ένας Μπάαλ Σεμ (στα εβραϊκά σημαίνει “Αφέντης του Ονόματος”. Εβραϊκό ιστορικό επάγγελμα ορισμένων Ραβίνων της Καμπάλα, οι οποίοι έχουν γνώση στη χρήση των Ονομάτων του Εβραϊκού Θεού στον Ιουδαϊσμό, για λόγους θεραπείας, θαυμάτων, εξορκισμού και ευλογίας). Ανάλογα με το πως γίνεται ο Εξορκισμός, το Ντιμπούκ μπορεί είτε να λυτρωθεί ή να γυρίσει πίσω από κει που ήρθε ή όπως το ονομάζουν “Κόλαση”. Όταν αφήνει το σώμα, το κάνει μέσω του μικρού δαχτύλου του ποδιού, αφήνοντας μια μικρή ματωμένη τρυπούλα.
Επιστροφή στον Κέβιν και το Κουτί. Αρχικά δε πίστευε πως το Κουτί δεν μπορούσε να είναι υπεύθυνο για τα γεγονότα που θα ακολουθούσαν, μετά το περιστατικό με την ταμία, αλλά στη συνέχεια άλλαξε γνώμη, μετά από τις τρομακτικές εμπειρίες που έζησε, όπως αποκάλυψε σε συνέντευξη του. Είχε έντονους εφιάλτες, συνήθως είχαν να κάνουν με κάποιον φίλο ή με κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο, να μεταμορφώνεται σε δαιμονικό πλάσμα και να τον χτυπάει. Στις 28 Οκτωβρίου, αποφάσισε να το κάνει δώρο στη μητέρα του για τα γενέθλια της. Δυστυχώς η γυναίκα υπέστη βαρύ εγκεφαλικό την ίδια μέρα, και όταν κάπως συνήλθε, σε χαρτί επάνω μετά βιας έγραψε “Hate Gift” και το απέρριψε. Στην Ελλάδα υπάρχει το ρητό που λέει «Το πάθημα γίνεται μάθημα, και το πορδιό συνήθειο». Ο Κέβιν δεν το έβαλε κάτω και αποφάσισε να δώσει το Κουτί στην αδερφή του. Η ίδια το κράτησε για μια εβδομάδα πριν του το γυρίσει πίσω, λέγοντας του ότι οι πόρτες του δεν έμεναν κλειστές. Αλλά δεν σταμάτησε εδώ. Το έδωσε στη συνέχεια στον αδερφό του, ο οποίος τους έδωσε πίσω γιατί ενώ ο ίδιος μύριζε λεβάντα δίπλα του, η γυναίκα του μύριζε ούρα. Με προτροπή της κοπέλας του, πουλήθηκε σε ένα μεσήλικο ζευγάρι, το οποίο όμως μετά από μια εβδομάδα του το άφησε στα σκαλιά του με μια σημείωση “Αυτό έχει άσχημο σκοτάδι”.
Όταν συνειδητοποίησε τι άρχιζε να συμβαίνει, ήθελε να το καταστρέψει αλλά φοβόταν το τι θα επακολουθούσε. Παρόλα αυτά, τον Σεπτέμβριο του 2001, ανήρτησε στο eBay το Κουτί μαζί με το εξής σχόλιο:
“Σε δεύτερα θα το κατέστρεφα αυτό το πράμα, εκτός του ότι δεν έχω καθόλου επίγνωση με τι μπορεί ή με τι μπορεί να μην έχω να κάνω. Φοβάμαι πως αν καταστρέψω το ντουλάπι, ότι είναι αυτό που φαίνεται να ήρθε μαζί με το ντουλάπι, μπορεί να μείνει μαζί μου εδώ. Μου έχουν πει ότι υπάρχει κόσμος που ψωνίζει στο eBay, ο οποίος κατανοεί αυτού του είδους τα πράγματα και συγκεκριμένα αναζητεί αυτά τα πράγματα. Αν είσαι ένας από αυτούς, σε παρακαλώ, σε παρακαλώ αγόρασε αυτό το ντουλάπι και κάνε ότι θες κάτι σαν αυτό. Βοήθησε με”.
Το Κουτί πουλήθηκε τελικά, λίγο αργότερα και μεταβίβασε όλες τις πληροφορίες που είχε από την εμπειρία του μαζί του. Οι κάτοχοι του ανέφεραν πως μύριζαν ούρα ή λεβάντα και άλλου είδους μεταφυσικές δραστηριότητες. Και εδώ αρχίζει η αλυσίδα των παράξενων γεγονότων. Το Κουτί μέσω eBay, έφτασε στα χέρια του Γιόσεφ Νίτζκε, ενός μαθητή του Κρατικού Πανεπιστημίου Τρούμαν του Μισούρι. Όπως ισχυρίστηκε, το Κουτί προκάλεσε στον ίδιο και τους συγκατοίκους του να υποστούν διάφορα προβλήματα υγείας, λάμπες να σπάνε, παράξενες μυρωδιές, άρχισαν τα μαλλιά του να πέφτουν. Ο γιατρός βέβαια κάνοντας όλες τις εξετάσεις, έκρινε πως ήταν λόγω άγχους, καθώς όλα ήταν όλα αρνητικά. Φτάνοντας στα όρια του, ο Γιόσεφ πούλησε το Κουτί στον Τζέισον Χάξτον, διευθυντή του Μουσείου Οστεοπαθητικής Ιατρικής, ο οποίος βρήκε το Κουτί ως “ιστορικό παζλ”. Όπως είπε σε συνέντευξη του αργότερα “Από κάπου θα ήρθε, για κάποιο λόγο θα κατασκευάστηκε. Τι είναι και γιατί είναι”. Λίγο καιρό μετά την αγορά του, ο Τζέισον απέκτησε παράξενα προβλήματα υγείας, όπως οστρακιά, βήχα με αίμα και ουλές σε όλο του το σώμα. Σύντομα αποφάσισε να το παρατήσει σε αποθήκη. Ένα βράδυ, ο συναγερμός καπνού στην αποθήκη άρχισε να χτυπάει, αλλά όταν πήγε δεν βρήκε ίχνος καπνού. Ήταν περίεργος και έφερε το Κουτί πάλι μέσα στο σπίτι του για να το ερευνήσει.
Αναρωτιόταν αν υπήρχε κάτι λάθος στην ιστορία του Κουτιού. Παρατήρησε κάποιες μικρές λεπτομέρειες που μπορούσαν να αποδείξουν ότι η ιστορία του ήταν λάθος. Ωστόσο, ήθελε να κλείσει αυτές τις τρύπες πριν ξεκινούσε τη συγγραφή του βιβλίου που σχεδίαζε. Μια από τις λεπτομέρειες που ανακάλυψε είναι ότι η μητέρα του Κέβιν με την Χάβελα είχαν ομοιότητες μεταξύ τους. Ήταν και οι δυο Εβραίες και έζησαν ως τα 103. Στην έρευνα του επάνω, κάλεσε τον Κέβιν για να τον ρωτήσει παραπάνω λεπτομέρειες για το πως ήρθε στην κατοχή του. Με αυτό τον τρόπο θα προσπαθούσε να βρει τρόπο να ξεφορτωθούν από μέσα το Ντιμπούκ. Οι ερωτήσεις όμως αυτές έκαναν τον Κέβιν να γυρίσει πίσω από κει που το πήρε για να μάθει περισσότερα. Μετά από πολύωρη κουβέντα, τελικά αποκαλύφθηκε πως υπήρχε η ξαδέρφη της Χαβέλα, η Σόφι, η οποία του είπε την ιστορία για το πως οι δυο τους παγίδευσαν τον Ντιμπούκ μέσα στο Κουτί.
Η Σόφι λοιπόν αποκάλυψε πως την περίοδο μεταξύ των Παγκοσμίων Πολέμων, οι Πνευματικές Συνεδρίες (Seances) ήταν πολύ διάσημες. Τα δυο κορίτσια τότε είχαν κατασκευάσει έναν δικό τους Πνευματικό Πίνακα (Ouija Board) για να έρθουν σε επαφή με αλλόκοσμες οντότητες. Πίστευαν πως η αρνητική ενέργεια που εκλύονταν από τον Πόλεμο, προσέλκυε πιθανά σκοτεινά πνεύματα. Προσπάθησαν την “Νύχτα των Κρυστάλλων” (9 προς 10 Νοέμβριου 1938, είναι η απαρχή του Ολοκαυτώματος των Εβραίων στη Γερμανία και την Αυστρία) να δεσμεύσουν το πνεύμα που κάλεσαν, αλλά χωρίς επιτυχία. Μετά τον πόλεμο, προσπάθησαν και πάλι να το δεσμεύσουν, με επιτυχία αυτή τη φορά, μέσα στο Κουτί. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας τους, η Σόφι άρχισε να απολογείται αλλά ο Κέβιν ήταν ήδη μπερδεμένος. Όταν τη ρώτησε γιατί ήταν αναστατωμένη τόσο, είπε πως πιθανά το πνεύμα που κάλεσαν και δέσμευσαν, ήταν η αιτία του 2ου Π.Π.
Ενώ πλέον η ιστορία του Κουτιού ήταν γνωστή, ο Τζέισον περίεργος όπως πάντα, ήθελε να ανακαλύψει τι ήταν αυτό που επηρέαζε τα παράξενα γεγονότα που σχετίζονταν με το Κουτί στην Πολιτεία του Μισούρι. Ερευνώντας έπεσε πάνω στο όνομα Χάρι Χάμιλτον Λάφλιν (και ποιος ήταν αυτός; Ερευνητής της Ναζιστικής Ευγονικής, ο οποίος ενέπνευσε τον Χίτλερ να δημιουργήσει την Υπέρτατη Φυλή. Δυο χρόνια πριν, το 1936 ήταν να λάβει τον τιμητικό διδακτορικό τίτλο για την “Επιστήμη της Φυλετικής Κάθαρσης”, αλλά λόγω οικονομικών ο τίτλος πήγε στο Ίδρυμα Ροκφέλερ). Ακόμα μια διαβολική σύμπτωση. Ο Λάφλιν σπούδαζε στο “Πρώτο Περιφερειακό Κανονικό Σχολείο ” το οποίο αργότερα μετονομάστηκε “Κρατικό Πανεπιστήμιο Τρούμαν”.
Ο Τζέισον με τις νέες του ανακαλύψεις, πίστευε πως το Ντιμπούκ είναι σε αποστολή ώστε να δείξει στο κόσμο την αλήθεια σχετικά με το Ολοκαύτωμα. Συναντήθηκε αργότερα με ένα Διάμεσο, το οποίο ένιωθε θάνατο και φόβο να περιτριγυρίζουν το Κουτί. Όταν το άγγιξε για να βιώσει περισσότερα, ένιωσε έναν έντονο πόνο, σαν μαχαιριά να καρφώνεται στα αριστερά πλευρά της και το κεφάλι της. Όπως είπε η ίδια, πίστευε πως όλα αυτά έχουν να κάνουν με τον αρχικό ιδιοκτήτη του Κουτιού. Ήρθε σε επαφή με διάφορους Ραβίνους και τους συμβουλεύτηκε για να μπορέσει να βρει έναν τρόπο πώς να ξανασφραγίσει το Ντιμπούκ μέσα στο Κουτί. Το ασφάλισε μέσα σε κιβωτό από ξύλο ακακία και χρυσό, και για την ακρίβεια, έφτιαξε αντίγραφο της Κιβωτού της Διαθήκης, η οποία περιείχε μέσα τις αυθεντικές 10 Εντολές. Έπειτα το έκρυψε σε μυστική τοποθεσία η οποία παραμένει άγνωστη.
Νόμιζες ότι δεν θα υπήρχε αναφορά και στην άλλη πλευρά; Ο ψυχολόγος Κρις Φρένς, επικεφαλής του τμήματος Ανωμαλιστικής Ψυχολογικής Έρευνας του Κολεγίου Goldsmith, δεν πιστεύει πως όλα αυτά τα γεγονότα είναι αποτέλεσμα μεταφυσικής ή υπερφυσικής δύναμης, άρα δεν είναι αυθεντικά. Το δικαιολογεί αυτό το επιχείρημα λέγοντας πως αυτά συμβαίνουν επειδή οι κάτοχοι του Κουτιού περίμεναν να συμβούν. Οι κάτοχοι εξ αρχής έψαχναν για αυτά τα άσχημα συμβάντα να γίνουν. Όπως υποστηρίζει, αν θεωρείς ότι είσαι καταραμένος, τότε αδιαμφισβήτητα, μπορείς να εξηγήσεις όλα τα άσχημα που συμβαίνουν με βάση τα όσα πιστεύεις ότι είναι η αιτία. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα το ήθελε στη κατοχή του.
Το Κουτί “ξεθάφτηκε” από το μέρος του, για ένα cameo στην πρεμιέρα της εκπομπής του Ζακ Μπάγκανς “Deadly Possessions”, στις 2 Απριλίου 2016. Από τότε, φέρεται να βρίσκεται στο Μουσείο του Ζακ Μπάγκανς, στο Λας Βέγκας.
