Τα τεράστια "μανιτάρια του χιονιού", ένα πολύ σπάνιο φυσικό φαινόμενο

Μπορεί να φτάσουν τα 3,5 μέτρα σε διάμετρο.

Ο Vaughan Cornish είχε επισκεφτεί το Glacier National Park του Καναδά για να δει κύματα, το μεγάλο του πάθος όντας γεωγράφος. Ήταν γοητευμένος από τις κυματιστές μορφές στις θάλασσες και στις ερήμους, στην κίνηση των σύννεφων και στο πως κινείται η γη κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Στον Καναδά, ήθελε να παρατηρήσει τα κύματα του χιονιού.

Τον Δεκέμβριο του 1900, με τη σύζυγό του, έφυγε από

τη Βρετανία και ξεκίνησε ένα τρίμηνο ταξίδι για να διασχίσει την Βόρεια Αμερική με τον Canadian Pacific Railway. Στο Μόντρεαλ και το Γουίνιπεγκ είδαν να πέφτει φρέσκο χιόνι, αλλά και τα κύματα που ήθελε να δει ο Cornish. Όταν όμως έφτασαν στο Εθνικό πάρκο Γκλάσιερ, ανακάλυψαν μια κατηγορία φυσικών σχηματισμών χιονιού που δεν είχαν δει ποτέ πριν.

Πάνω από το χιονισμένο έδαφος υπήρχαν γιγαντιαίες μπάλες χιονιού που έμοιαζαν να αιωρούνται, σαν να ισορροπούσαν σε χοντρούς βλαστούς, κατά κάποιο τρόπο. Έμοιαζαν με γιγαντιαία δηλητηριώδη μανιτάρια και ο Cornish τα αποκάλεσε "μανιτάρια του χιονιού".

πηγή

Μερικοί τέτοιοι σχηματισμοί ξεκινούν από ένα δέντρο, που έχουν έπεσε ή έχουν κοπούν, και μένει μόνο ο κορμός. Το χειμώνα, αυτοί οι κομμένοι κορμοί μαζεύουν χιόνι. Στο Εθνικό Πάρκο Γκλάσιερ, το χιόνι πέφτει παχύ και γρήγορα -μπορεί και να φτάσει τα 30 εκατοστά την ώρα και κατά μέσο όρο τα 14,5 μέτρα κατά τη διάρκεια του χειμώνα- ενώ ο άνεμος είναι ήρεμος. Το αποτέλεσμα είναι το χιόνι να συγκεντρώνεται γύρω από την κορυφή του κορμού.

Αυτές οι χιονόμπαλες που δημιουργούνται με αυτό τον τρόπο μπορεί να είναι γιγάντιες αλλά και πολύ ανθεκτικές. Ο Cornish βρήκε "μανιτάρια του χιονιού" με διάμετρο ακόμα και 3,5 μέτρα.

Το πάρκο Γκλάσιερ ήταν το μόνο μέρος που συνάντησε τέτοια μανιτάρια ο Cornish σε ολόκληρο τον Καναδά. Αλλά, όταν έγραψε για την ανακάλυψη, έμαθε και για μερικά άλλα μέρη στη χώρα που θα μπορούσαν να βρεθούν τέτοιοι σπάνιοι σχηματισμοί. Οι συνθήκες πρέπει να είναι ιδανικές: μεγάλοι και ψηλοί κορμοί, η χιονόπτωση αρκετά παχιά και υγρή και ο άνεμος ήρεμος.

 

Πάνω από 100 χρόνια μετά, ίσως και να σχηματίζονται ακόμα τέτοια μανιτάρια στο Πάρκο Γκλάσιερ, αν και απ' ότι φαίνεται είναι ίσως πιο σπάνια απ' ό,τι ήταν κάποτε.

Ιαπωνία - πηγή

Πηγή