Άφθαρτοι Ορθόδοξοι Άγιοι

Για ανεξιχνίαστους λόγους ο Θεός επιτρέπει σε κάποιους αγίους αφθαρσία. Ίσως για να ανοίξει τα μάτια των ολιγόπιστων, ίσως για να τιμήσει την αφοσίωση τους. 

Παρακάτω μερικές από τις πιο εντυπωσιακές αφθαρσίες Αγίων.

 Αγία Χριστίνα

Το άφθαρτο σκήνωμα της Αγίας Χριστίνας εκλάπη από τους δυτικούς μετά τα χρόνια της άθλιας καταπάτησης της Κωνσταντινούπολης, το 1204.

Σήμερα βρίσκεται στη

Ρωμαιοκαθολική εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου της Αμπέλου (San Francesco della Vigna) στη Βενετία

Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ

Ο άγιος Αλέξανδρος εκοιμήθη στις 30 Αυγούστου το 1533.

Το σώμα του παρουσιάζει εντυπωσιακή αφθαρσία. 

Όταν κάνουμε λόγο ότι είναι τελείως άφθαρτο , εννοούμε ότι δεν έχει χάσει το φυσικό του χρώμα, ούτε την ελαστικότητα του , και διατηρεί ακόμη και τους μυς, το λίπος, και τον υποδόριο ιστό.

Αιώνες τώρα , το λείψανο του παραμένει  αναλλοίωτο!

Όσιος Πατάπιος 

Επίγεια πατρίδα του Οσίου υπήρξε η πόλη Θήβαι της Άνω Αιγύπτου, ο ακριβής όμως χρόνος δεν είναι γνωστός.

Από διάφορες ενδείξεις ο βίος του τοποθετείται μεταξύ του τέλους του 4ου και των μέσων του 5ου αιώνος (380-450).

Το σκήνωμά του ήταν μια ανεξάντλητη πηγή των θαυμάτων για πολλούς ανθρώπους. Και είναι ακόμα!

Το μοναστήρι των Αιγυπτίων καταστράφηκε το 536 μ.Χ. Τότε ο πνευματικός αδελφός του Αγίου Παταπίου, ο άγιος Βάρας, μετέφερε το Άγιο λείψανο του Αγίου Παταπίου στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη (του τιμίου Προδρόμου) της Πέτρας’ το οποίο ήταν υπό την προστασία της βασιλικής οικογένειας της Κωνσταντινούπολης, των Παλαιολόγων, και ειδικά της Αγίας Υπομονής η οποία ήταν η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.

Άγιος Βησσαρίων της μονής Αγάθωνος

Την 3ην Μαρτίου του έτους 2006, έγινε ή Ανακομιδή του ιερού Σκηνώματος του Γέροντος Βησσαρίωνος, Ιερομονάχου της Ιεράς Μονής Αγάθωνος.

Τότε το σώμα του Γέροντος, το οποίο παρέμεινε για δεκαπέντε ολόκληρα έτη στον τάφο, βρέθηκε άφθαρτο, αδιάλυτο και ευωδιάζον.

Ο μακαριστός ιατροδικαστής Γιαμαρέλλος έκανε μακροσκοπική εξέταση του σκηνώματος του Αγίου. Όταν επιχείρησε να πάρει το μικρό Ευαγγέλιο από τα χέρια του Οσίου Γέροντα, για να ελέγξει αν και πόσο φθάρθηκε από το χρόνο, ο Γέροντας δεν… του το έδινε.

Ο ιατροδικαστής το τράβηξε δυο τρεις φορές επίμονα χωρίς αποτέλεσμα.

Και τότε ψιθύρισε:

– Θεέ μου, τι είναι αυτό που ζω; Τέτοιο φαινόμενο δεν έχω ξαναδεί καθ’ όλην τη διάρκεια της υπερπεντηκονταετούς ιατροδικαστικής μου καριέρας!

Γεμάτος έκπληξη και θαυμασμό απευθύνθηκε στον Όσο και του είπε:

– Δος το μου, πάτερ, να το δω και θα σου το δώσω πάλε.

Τότε, είδαμε το χέρι του Γέροντα να χαλαρώνει και να αφήνει το Ευαγγέλιο στα χέρια του ιατροδικαστού, ο οποίος συγκλονισμένος έκανε τον σταυρό του.

Αφού το ξεφύλλισε, το βρήκε ανέπαφο από τον χρόνο, το έβαλε πάλε στο χέρι του Οσίου Γέροντα, ο οποίος, το έσφιξε πάλι στην παλάμη του και έτσι το κρατάει μέχρι σήμερα!